Wyróżnienie w IX edycji Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza w 2010 roku

We wrześniu 1939 roku ulewne deszcze powstrzymały natarcie niemieckiej armii na Polskę. Hitler poniósł klęskę i zostaje w niesławie zesłany na Wyspę Świętej Heleny. Tymczasem do świętującej zwycięstwo Warszawy zjeżdżają najwybitniejsi intelektualiści z Europy, powstaje też film z udziałem gwiazd światowego kina. Ktoś jednak próbuje zakłócić ten festiwal wolności - porwany zostaje mistrz czarnej magii Ossowiecki, a niemieccy i sowieccy szpiedzy snują sieci spisków. Rzeczywistość ulega dziwnemu rozszczepieniu - różne możliwe wersje historii przeplatają się ze sobą. Kanałami stolicy przemyka Antoś Powstaniec - chłopak przekonany, że miasto ogarnięte jest wojną... 

Burza Macieja Parowskiego to zwycięstwo na poziomie ducha. Odwrócone losy drugiej wojny światowej to zawsze jest literatura kompensacyjna, zawieszona na narodowych kompleksach. U Parowskiego natomiast nie znajdziemy ani śladu tej nuty, ponieważ on żyje mentalnie w Polsce, która żadnych kompleksów nie ma, gdyż jest potęgą ducha: to tutaj przyjeżdżają Hitchcocki, Orwelle, Camusy, dyskutują jak równi z Irzykowskimi, Gombrowiczami i Witkacymi - bo to jest ważne: sztuka, literatura, myśl, a nie taktyki bitew, uzbrojenie czołgów, cudowne bomby, superagenci i mordobicia.

                                                                                  Jacek Dukaj 

W starym rysunku Mleczki widzimy Pana Boga podczas aktu kreacji. Stwórca mówi do aniołka: "A Polakom zrobimy numer i umieścimy ich między Niemcami a Rosją". Burza to znosi. Dwa wielkie mity związane z naszą historią właśnie się wypalają. Bóg zrobił numer Niemcom i Rosji, umieszczając Polskę między nimi.

                                                                          Łukasz Orbitowski

Maciej Parowski (ur. 1946 r. w Warszawie) to człowiek instytucja. Pisarz, krytyk i redaktor od ponad trzydziestu lat będący jednym z filarów polskiego środowiska fantastycznego. Od 1982 roku kierownik działu literatury polskiej w miesięczniku "Fantastyka" (później "Nowa Fantastyka"), w latach 1992-2003 również jego redaktor naczelny. Twórca i redaktor naczelny magazynu "Czas Fantastyki". Autor książek: Bez dubbingu (zbiór felietonów, 1978), Twarzą ku ziemi (powieść, 1982), Sposób na kobiety (zbiór opowiadań, 1985), Czas fantastyki (eseje, wywiady, recenzje, 1990), Burza. Ucieczka z Warszawy '40 (powieść, 2010) i Małpy Pana Boga. Słowa (eseje, wywiady, recenzje, 2012), a także współtwórca komiksów: cyklu o Funkym Kovalu (z Bogusławem Polchem i Jackiem Rodkiem) i Wiedźminie (z Bogusławem Polchem i Andrzejem Sapkowskim) oraz Burza (z Krzysztofem Gawronkiewiczem) i Naród Wybrany (z Jarosławem Musiałem).

W 2007 roku minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierz Michał Ujazdowski uhonorował Macieja Parowskiego srebrnym medalem "Gloria Artis".

Rok wydania: 2013

Stron: 474