Barwna i wciągająca opowieść Stanisława Rembeka o powstaniu styczniowym to nie tylko działający na wyobraźnię zapis walk powstańczych. To scena, na której rozgrywają się odwieczne ludzkie dramaty - zdrada, niewierność, przypadek, przeznaczenie. 

Na podstawie jego wizji powstania styczniowego Juliusz Machulski nakręcił znakomity film "Szwadron".   

"Po raz pierwszy zetknąłem się z nazwiskiem Stanisława Rembeka latem 1977 roku, gdy w zamojskiej księgarni wpadła mi w rękę książka Ballada o wzgardliwym wisielcu...

Po lekturze kilku stron wiedziałem już, że od książki się nie oderwę. Natychmiast ją kupiłem i kiedy przeczytałem, zrozumiałem dwie rzeczy. Że trzeba z tego zrobić film! Nigdy nie zapomnę gęsiej skóry, która towarzyszyła mi przez całą lekturę, a zwłaszcza przy dwóch scenach: egzekucji młodziutkiego powstańczego kuriera Symchy i szarży rosyjskich dragonów na czworobok polskich kosynierów. Pewnie to właśnie te dwie sceny zadecydowały, że zakochałem się w tej książce.

Nigdy nie czytałem lepszej polskiej prozy historycznej".  

                                                                                              Juliusz Machulski

Akcja filmu opartego na książce Stanisława Rembeka rozgrywa się w roku 1863 na ziemiach zaboru rosyjskiego. Bohaterem Szwadronu jest pochodzący ze szlacheckiej rosyjskiej rodziny młody baron Fiodor Jeremin. Wstępuje on na ochotnika do szwadronu dragonów - chce zaimponować dziewczynie, w której zakochał się bez wzajemności. W Polsce wybucha powstanie, Jeremin zgłasza się do oddziału wysłanego do jego stłumienia. Wydaje mu się, że Polacy pokonani zostaną z łatwością, a on bez większego wysiłku zdobędzie stopień oficerski, ordery, łupy i sławę bohatera. W szwadronie służy również rotmistrz Dobrowolski, Polak. Właśnie on wyróżnia się największym okrucieństwem wobec miejscowej ludności. Patrol rosyjski chwyta młodego Żyda Symchę.

                                                                                             Źródło: www.filmpolski.pl

 Stanisław Rembek, (ur. w 1901 w Łodzi, zm. w 1985 roku w Warszawie). Z wykształcenia historyk. Lata 1919-1921 spędził w wojsku, także jako żołnierz frontowy podczas wojny polsko-bolszewickiej. Uczestniczył w obronie Warszawy, współpracował z prasą konspiracyjną, nauczał w tajnym nauczaniu.

Debiutował w 1922 roku.  Doświadczenia na froncie zainspirowały go do napisania powieści o wojnie polsko-bolszewickiej Nagan (1928) oraz  W polu (1937). Za powieść W polu otrzymał nagrodę Fundacji im. Franciszka Salezego Lewentala i nagrodę miasta Kalisza im. Adama Asnyka.

Potem opublikował Wyrok na Franciszka Kłosa (1947) oraz zbiór opowiadań Ballada o wzgardliwym wisielcu oraz dwie gawędy styczniowe (1956) - obie książki przeniesiono na ekran. 

Po wojnie znalazł się na indeksie. Współpracował z Instytutem Wydawniczym PAX. Po 1956 roku publikował w piśmie społeczno-politycznym "Kierunki".  Pisał też dzienniki, które wydano dopiero po jego śmierci (1997).  

Rok wydania: 2013

Stron: 344

Format: 135x205