Opis: Nie trzeba głośno mówić Józef Mackiewicz
Sklep: Firet-Media Rodzinna Firma Księgarska

Ostatnia książka Józefa Mackiewicza, Nie trzeba głośno mówić, jest jego największym dziełem. Co do tego nie ma już wątpliwości. Ale nie jest to tyko powieść. Jej ładunek polityczny jest tak znaczny i ważny, że trzeba ją uważać także za traktat polityczny o samoistnym znaczeniu. Objawia się to nie tylko w słowach bohaterów powieści, lecz także w wielkiej obfitości dokumentów dosłownie przytoczonych.

Na tę stronę książki zwrócił uwagę Tadeusz Norwid w nr. 1223 Wiadomości [Zobacz]. Stwierdza on przede wszystkim, że Mackiewicz dokonuje wielkiej rewizji polityki polskiej, tak w pierwszych latach niepodległości jak w czasie wojny. Mackiewicz sądzi, że w pierwszych latach odrodzonej Rzeczypospolitej naczelnym zadaniem polityki polskiej powinno było być przeszkadzanie temu, by Sowiety zdołały się umocnić. Samo ich istnienie stanowiło zagrożenie nie tylko Polski, ale całego wolnego świata. Były w Sowietach wojska antylbolszewickie pod dowództwem carskch generałów, Denikina, Wrangla, adm. Kołczaka i innych pomniejszych. Polska powinna była te wojska wspierać, co by z pewnością przyczyniło się do upadku Sowietów. Piłsudski zdawał się tego nie pojmować, na odwrót, odnosił się do carskich generałów wrogo, co pośrednio było odsieczą dla Sowietów. Norwid nie rozstrzyga pytania, czy Piłsudski miał słuszność. Poprzestaje na powiedzeniu, że można się z tą tezą Mackiewicza zgadzać lub nie, ale w każdym razie jest ona warta rzetelnej analizy historycznej. Dziś, z perspektywy 50 lat, wiele wątpliwości wyjaśniło się, a inne można chyba rozwikłać.

Wydawca: Kontra
Rok wydania: 1993
Ilość stron: 638 s.
Oprawa: miękka